Η πεδιάς και το νεκροταφείον

Γενικά:

Μουσική	:	Λένα Πλάτωνος
Ποίηση	:	Κώστας Καρυωτάκης
Ερμηνεία	:	Σαββίνα Γιαννάτου
Άλμπουμ	:	ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ 13 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Εγγραφή	:	11
Κυκλοφορία	:	1980

Στίχοι:

Έχει πια δύσει ο ήλιος του χειμώνα,
και γρήγορα, σα θέατρο, σκοτεινιάζει,
ή σα να πέφτει πέπλο σε μια εικόνα.
Άλλο δε βρίσκει ο άνεμος, ταράζει
μόνο τ’ αγκάθια στην πεδιάδα όλη,
μόνο κάποιο χαρτί σ' όλη τη φύση.
Mα το χαριτωμένο περιβόλι
αίμα και δάκρυα το 'χουνε ποτίσει.
Aδιάκοπα τα δέντρα ξεκινούνε,
κι οι πέτρινοι σταυροί σκίζουν σα χέρια
τον ουρανό που σύννεφα περνούνε,
τον ουρανό που είναι χωρίς αστέρια.

(Ωραίο, φριχτό και απέριττο τοπίον!
Eλαιογραφία μεγάλου διδασκάλου.
Aλλά του λείπει μια σειρά ερειπίων
κι η επίσημος αγχόνη του Παγκάλου.)

Πληροφορίες:

Το ποίημα είναι από την συλλογή του Καρυωτάκη "Ελεγεία και σάτιρες" (1927). (Περίεργο... Στα Άπαντα του Καρυωτάκη που έχω (Εκδόσεις ΠΑΠΥΡΟΣ, 1995) λείπει ο στίχος "τον ουρανό που σύννεφα περνούνε"...)

Νέες καταχωρίσεις και πληροφορίες θα βρείτε στο «άσματρον».
Εκεί μπορείτε να κάνετε και τα σχόλιά σας.