Το όνειρο

Γενικά:

Μουσική	:	Μίκης Θεοδωράκης
Στίχοι	:	Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνεία	:	Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Κυκλοφορία	:	1962

Στίχοι:

Δυο γιους είχες μανούλα μου, δυο δέντρα, δυο ποτάμια.
Δυο κάστρα Βενετσιάνικα, δυο δυόσμους, δυο λαχτάρες.
Ένας για την ανατολή κι ο άλλος για τη δύση
κι εσύ στη μέση μοναχή μιλάς, ρωτάς, τον ήλιο:

"Ήλιε που βλέπεις τα βουνά, που βλέπεις τα ποτάμια,
όπου θωρείς τα πάθη μας και τις φτωχές μανούλες
aν δεις τον Παύλο φώναξε και τον Ανδρέα πες μου.
Μ’ έναν καημό τ' ανάστησα, μ' έναν λυγμό τα γέννα."

Μα εκείνοι αφήνουνε βουνά, διαβαίνουνε ποτάμια.
Ένας τον άλλο ψάχνουνε για ν' αλληλοσφαγούνε.
Κι εκεί στο πιο ψηλό βουνό, στην πιο ψηλή ραχούλα,
σιμά κοντά πλαγιάζουνε κι όνειρο ίδιο βλέπουν.

Στης μάνας τρέχουνε κι οι δυο το νεκρικό κρεβάτι
μαζί τα χέρια δίνουνε, της κλείνουνε τα μάτια
και τα μαχαίρια μπήγουνε βαθιά μέσα στο χώμα.
Κι απέκει ανέβλυσε νερό να πιεις να ξεδιψάσεις.

Άλλες ερμηνείες/κυκλοφορίες:

Γρηγόρης Μπιθικώτσης (1962 - ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ)
Γιάννης Πουλόπουλος (1974 - ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ)
Μίκης Θεοδωράκης (1998 - ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ)
Χορωδία Τρικάλων (2000 - 7 ΚΥΚΛΟΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ 1961-1963)
Δημήτρης Μπάσης (2001 - ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ)

Πληροφορίες:

Τραγούδι από την θεατρική παράσταση ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ, που ανέβηκε το 1962 στο θέατρο ΚΑΛΟΥΤΑ από το "Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο", με τους Μάνο Κατράκη, Βέρα Ζαβιτσιάνου, Νίκο Ξανθόπουλο κ.ά.

(Κατά την απόδοση του τραγουδιού χρειάζεται η επανάληψη δύο μέτρων στον τελευταίο στίχο κάθε στροφής (π.χ. "μιλάς ρωτάς, μιλάς ρωτάς τον ήλιο&qiot;). Προτίμησα όμως να διατηρήσω τον λυρισμό του δεκαπεντασύλλαβου, που παραπέμπει στα δημοτικά μοιρολόγια).

Ο δίσκος ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ που αναφέρω επανεκδόθηκε το 2002 με τίτλο ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ.
Ο Θεοδωράκης στην τρίτη στροφή λέει "Μα εκείνοι παίρνουνε βουνά".

Νέες καταχωρίσεις και πληροφορίες θα βρείτε στο «άσματρον».
Εκεί μπορείτε να κάνετε και τα σχόλιά σας.