Ο μεμέτης

Γενικά:

Μουσική	:	Πάνος Πετσάς
Στίχοι	:	Κώστας Βίρβος
Ερμηνεία	:	Στράτος Διονυσίου
Κυκλοφορία	:	1960

Στίχοι:

Μεμέτη μου, μεμέτη μου
αμάν, αμάν,
θα σβήσω από το ντέρτι μου.

Πού πας μεμέτη μου, πού πας,
αμάν, αμάν,
και μένα τώρα με ξεχνάς.

Μεμέτη μου, μεμέτη μου
αμάν, αμάν,
νταλγκά μου και σεκλέτι μου,
πάμε μια νύχτα στον οντά
αμάν, αμάν,
για να μου σβήσεις το σεβντά.

Μεμέτη μου μεμέτη μου,
αμάν, αμάν,
μη μου χαλάς το κέφι μου.

Για σένανε παλληκαρά
αμάν, αμάν,
τα ρίχνω όλα έναν παρά.

Άλλες ερμηνείες/κυκλοφορίες:

Γλυκερία (1983 - ΑΠΟ ΤΗ ΣΜΥΡΝΗ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ)
Λέλα Παπαδοπούλου (2005 - ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΜΥΡΝΑΙΙΚΑ)
Σωτηρία Μπέλλου (2007 - ΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ)

Πληροφορίες:

μεμέτης: Προέρχεται από το Mehmet, το Μωάμεθ στα τουρκικά. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε από τους Ορθόδοξους Έλληνες επί τουρκοκρατίας ως υποτιμητικός-ρατσιστικός χαρακτηρισμός όλων των μουσουλμάνων, δηλαδή των Τούρκων. Με το πέρασμα του χρόνου, από μεχμέτης κατέληξε να προφέρεται μεμέτης.

Παραδοσιακό τραγούδι, πιθανόν σμυρναίικο, σε πρώτη ηχογράφηση του Δημήτρη Καλλίνικου (Αραπάκη) το 1931, σε μουσική και στίχους (διασκευή) του Σωτήρη Γαβαλά. Το έχουν τραγουδήσει πολλοί τραγουδιστές, όχι μόνο με διαφορετικό ύφος, αλλά και με πολλές παραλλαγές στο στίχο. Δύο παραδείγματα:

-- Αραπάκης-- Πω, πω, πω, πω!! - Γεια σου Λειβαδίτη μου. - Γεια σου ρε Γιάννη Λειβαδίτη λεβέντη μου Μεμέτη μου, μεμέτη μου αμάν, αμάν, με σε περνώ το ντέρτι μου. Πού πας μεμέτη μου πού πας αμάν, αμάν, και μένα πού με παρατάς. Πού πας μεμέτη και Μαριώ, αμάν, αμάν, βιολιά βαρούν και πά' να ιδώ. Είμαι μεμέτης σεβνταλής αμάν, αμάν, μάγκας στην τρίχα μερακλής. Φουμάρω τσίκα κι αργιλέ αμάν, αμάν, λέγω με ντέρτι το μανέ. Και σαν φουμάρω τον λουλά αμάν, αμάν, σπάει ο σεβντάς μου μπαγλαμά. Με τη Μαριώ φουμάρουμε αμάν, αμάν, το σύμπαν κογιονάρουμε.

-- Σωτ. Μπέλλου -- Πού πας μεμέτη μου, πού πας, αμάν, αμάν, κι εμένα πια δεν μ' αγαπάς κι εμένα πια δεν μ' αγαπάς, αμάν, αμάν, πού πας μεμέτη μου, πού πας. Απ' των χειλιών σου το πιοτό, αμάν, αμάν, ήπια, να σκλαβωθώ κι εγώ, ήπια, να σκλαβωθώ κι εγώ, αμάν, αμάν, απ' των χειλιών σου το πιοτό. Πού πας μεμέτη μου, πού πας, αμάν, αμάν, κι αν θα πεθάνω δεν ρωτάς, κι αν θα πεθάνω δεν ρωτάς, αμάν, αμάν, πού πας μεμέτη μου, πού πας.

Νέες καταχωρίσεις και πληροφορίες θα βρείτε στο «άσματρον».
Εκεί μπορείτε να κάνετε και τα σχόλιά σας.