Μια πίκρα

Γενικά:

Σύνθεση	:	Γιάννης Σπανός
Ποίηση	:	Κωστής Παλαμάς
Ερμηνεία	:	Γιώργος Ζωγράφος
Άλμπουμ	:	ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ
Εγγραφή	:	12
Κυκλοφορία	:	1967

Στίχοι:

Τα πρώτα μου χρόνια, τ' αξέχαστα, τα 'ζησα
κοντά στ' ακρογιάλι,
στη θάλασσα εκεί, τη ρηχή και την ήμερη,
στη θάλασσα εκεί την πλατιά τη μεγάλη.

...[1]

Και να! μες στον ύπνο μου την έφερε τ' όνειρο
κοντά μου και πάλι
τη θάλασσα εκεί τη ρηχή και την ήμερη
τη θάλασσα εκεί την πλατιά τη μεγάλη.

Κι εμέ, τρισαλίμονο! μια πίκρα με πίκρανε,
μια πίκρα μεγάλη,
και δε μού τη γλύκαινες, πανώριο ξαγνάντεμα
της πρώτης λαχτάρας μου, καλό μου ακρογιάλι!

...[2]

Πληροφορίες:

Στην θέση των αποσιωπητικών απουσιάζουν από το τραγούδι οι επόμενες στροφές του ποιήματος¹:
[1]
Και κάθε φορά, που μπροστά μου η πρωτάνθιστη
ζωούλα προβάλλει,
και βλέπω τα ονείρατα κι ακούω τα μιλήματα
των πρώτω μου χρόνω κοντά στ' ακρογιάλι,

στενάζεις, καρδιά μου, το ίδιο αναστέναγμα:
Να ζούσα και πάλι
στη θάλασσα εκεί, τη ρηχή και την ήμερη,
στη θάλασσα εκεί την πλατιά τη μεγάλη.

Μια μένα είν' η μοίρα μου, μια μένα είν' η χάρη μου,
δε γνώρισα κι άλλη:
μια θάλασσα μέσα μου σα λίμνη γλυκόστρωτη
και σαν ωκιανός, ανοιχτή και μεγάλη.

[2]
Ποια τάχα φουρτούνα φουρτούνιαζε μέσα μου
και ποια ανεμοζάλη,
που δε μού την κοίμιζες και δεν την ανάπαυες,
πανώριο ξαγνάντεμα, κοντά στ' ακρογιάλι;

Μια πίκρα είν' αμίλητη, μια πίκρα είν' αξήγητη,
μια πίκρα μεγάλη.
Η πίκρα, που ειν' άσβηστη και μες στον παράδεισο
των πρώτω μας χρόνω κοντά στ' ακρογιάλι.

Πηγές:

1  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΑΠΥΡΟΥ, Εκδ. ΠΑΠΥΡΟΣ, 1995

Νέες καταχωρίσεις και πληροφορίες θα βρείτε στο «άσματρον».
Εκεί μπορείτε να κάνετε και τα σχόλιά σας.