Γενικά:
Μουσική | : | Χριστόδουλος Χάλαρης |
Ποίηση | : | Βιτσέντζος Κορνάρος |
Ερμηνεία | : | Νίκος Ξυλούρης |
Άλμπουμ | : | ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ |
Εγγραφή | : | 01 |
Κυκλοφορία | : | 1976 |
Στίχοι:
Tου κύκλου τα γυρίσματα, που ανεβοκατεβαίνου,
και του τροχού, π' ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνου
με του καιρού τα αλλάματα, που αναπαημό δεν έχουν,
μα στο καλό και στο κακό περιπατούν και τρέχουν
και των αρμάτω οι ταραχές, όχθρητες, και τα βάρη,
του Έρωτα οι μπόρεσες και τση Φιλιάς η χάρη
αυτά μ' ανακινήσασι τη σήμερον ημέρα,
ν' αναθιβάλω και να πω τα κάμαν και τα φέρα
μιά Κόρη κ' ένας άγουρος, που μπερδευτήκαν ομάδι
σε μια φιλιά αμάλαγη, με δίχως ασκημάδι.
Κι όποιος του πόθου δούλεψε εισέ καιρό κιανένα
ας έρθη να τ' αφουγκραστή ότ' είν' εδώ γραμμένα.
Πληροφορίες:
Οι ίδιοι στίχοι, τραγουδήθηκαν πρώτη φορά από τον Μάνο Κατράκη στο έργο του Νίκου Μαμαγκάκη Ερωτόκριτος, για τρεις φωνές και πέντε όργανα (1964). Παραθέτω στη συνέχεια τους στίχους που ακούγονται στην έκδοση του Μαμαγκάκη, ο οποίος ακολουθεί πιο πιστά το πρωτότυπο, σε αντίθεση με τον Χάλαρη, που έχει κάνει ορισμένες "ευφωνητικές" παρεμβάσεις.
Tου κύκλου τα γυρίσματα, που ανεβοκατεβαίνου,
και του τροχού, π' ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνου
με του καιρού τα αλλάματα, π' αναπαημό δεν έχου,
μα στο καλό κι εις το κακό περιπατούν και τρέχου,
και των αρμάτω οι ταραχές, όχθρητες, και τα βάρη,
του έρωτα οι μπόρεσες και τση φιλιάς η χάρη,
αυτάνα μ' εκινήσασι τη σήμερον ημέρα
ν' αναθιβάλω και να πω τά κάμαν και τά φέρα
'ς μιάν κόρη κι έναν άγγουρο, που μπερδευτήκα ομάδι
σε μια φιλιάν αμάλαγη, με δίχως ασκημάδι.
Kαι τ' όνομά τζη το γλυκύ το λέγαν Aρετούσα,
οι ομορφιές τ'ς ήσαν πολλές, τα κάλλη τ'ς ήσαν πλούσα.
Xαριτωμένο θηλυκό την ήκαμεν η φύση,
κι ίσια τζη δεν ευρίσκετο σ' Aνατολή και Δύση.
Kαι τ' όνομα του νιούτσικου Pωτόκριτο το λέγα,
ήτονε τ'ς αρετής πηγή και τ'ς αρχοντιάς η φλέγα,
κι όλες τσι χάρες π' ουρανός και τ' άστρην εγεννήσα,
μ' όλες τον εμοιράνασι, μ' όλες τον εστολίσα.
Kι όντεν η νύκτα η δροσερή κάθ' άνθρωπο αναπεύγει,
και κάθε ζο να κοιμηθεί τόπο να βρει γυρεύγει,
ήπαιρνε το λαγούτον του, κι εσιγανοπορπάτει,
κι εκτύπαν το γλυκιά - γλυκιά ανάδια στο παλάτι.
Tου κύκλου τα γυρίσματα, που ανεβοκατεβαίνου,
και του τροχού, π' ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνου
με του καιρού τα αλλάματα, π' αναπαημό δεν έχου,
μα στο καλό κι εις το κακό περιπατούν και τρέχου,
και των αρμάτω οι ταραχές, όχθρητες, και τα βάρη,
του έρωτα οι μπόρεσες και τση φιλιάς η χάρη,
αυτάνα μ' εκινήσασι τη σήμερον ημέρα
ν' αναθιβάλω και να πω τά κάμαν και τά φέρα
'ς μιάν κόρη κι έναν άγγουρο, που μπερδευτήκα ομάδι
σε μια φιλιάν αμάλαγη, με δίχως ασκημάδι.
Kαι τ' όνομά τζη το γλυκύ το λέγαν Aρετούσα,
οι ομορφιές τ'ς ήσαν πολλές, τα κάλλη τ'ς ήσαν πλούσα.
Xαριτωμένο θηλυκό την ήκαμεν η φύση,
κι ίσια τζη δεν ευρίσκετο σ' Aνατολή και Δύση.
Kαι τ' όνομα του νιούτσικου Pωτόκριτο το λέγα,
ήτονε τ'ς αρετής πηγή και τ'ς αρχοντιάς η φλέγα,
κι όλες τσι χάρες π' ουρανός και τ' άστρην εγεννήσα,
μ' όλες τον εμοιράνασι, μ' όλες τον εστολίσα.
Kι όντεν η νύκτα η δροσερή κάθ' άνθρωπο αναπεύγει,
και κάθε ζο να κοιμηθεί τόπο να βρει γυρεύγει,
ήπαιρνε το λαγούτον του, κι εσιγανοπορπάτει,
κι εκτύπαν το γλυκιά - γλυκιά ανάδια στο παλάτι.
Νέες καταχωρίσεις και πληροφορίες θα βρείτε στο «άσματρον».
Εκεί μπορείτε να κάνετε και τα σχόλιά σας.
Εκεί μπορείτε να κάνετε και τα σχόλιά σας.
No comments:
New comments are not allowed.