Ένας μάγκας στο Βοτανικό

Γενικά:

Μουσική	:	Σπύρος Περιστέρης
Στίχοι	:	Στελλάκης Περπινιάδης, Χαράλαμπος Βασιλειάδης
Ερμηνεία	:	Στέλιος Καζαντζίδης
Κυκλοφορία	:	16/6/1953

Στίχοι:

Ένας μάγκας στο Βοτανικό
πι και φι ξηγιέται στο λεπτό
στα μπουζούκια και στα καμπαρέ
και μες στο ρεμπέτικο καρέ.

Μισές τραβάει, ποτήρια σπάει
σκίζεται για μια μελαχρινή,
μα στη σούρα του ζητάει
και καμιά ξανθή.

Είναι ζόρικος και μπελαλής,
στο Βοτανικό ο πιο νταής
κι όπως τονε τρέμουν οι μάγκες
κάνει στα σπαθάτα τις δουλειές.

Πληροφορίες:

Στους καταλόγους της ΑΕΠΙ οι δημιουργοί αναφέρονται ως: "Μουσική-Στίχοι: Στ. Χρυσίνης-Χ. Βασιλειάδης-Στ. Περπινιάδης-Σπ. Περιστέρης" χωρίς να ξεχωρίζει ο συνθέτης από τον στιχουργό. Σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες όμως, η μουσική προέρχεται από ένα Μικρασιάτικο ζεϊμπέκικο, το οποίο διασκεύασε ο Περιστέρης το 1933, προσθέτοντας ο ίδιος τους στίχους, ή ο Στελλάκης Περπινιάδης (ο Βασιλειάδης δεν ήταν ακόμα στο προσκήνιο), που κυκλοφόρησε με τίτλο Ο μάγκας του Βοτανικού και με ερμηνευτή τον Ζαχαρία Κασιμάτη. Στην επανεκτέλεση του Καζαντζίδη, φαίνεται ότι ο Βασιλειάδης έκανε την διασκευή των πρωτότυπων στίχων για να περάσει το τραγούδι από την λογοκρισία της εποχής και γι' αυτό αναφέρεται ως στιχουργός.
Την ίδια χρονιά (1953) το τραγούδι κυκλοφόρησε και στην Αμερική ακολουθώντας τους στίχους του Βασιλειάδη και ερμηνευτή τον Δημήτρη (Τζιμ) Αποστόλου. Αρκετά χρόνια αργότερα, στις αρχές της δεκαετίας του '70, μεγάλη επιτυχία είχε η παραλλαγή του Σπύρου Ζαγοραίου στα καλλιαρντά (αργκό της φυλακής) με τίτλο Εντε λα μαγκέ ντε Βοτανίκ.
Ακολουθούν και οι δύο εκδοχές των στίχων.

-- Ο μάγκας του Βοτανικού -- Ένας μάγκας στο Βοτανικό πι και φι ξηγιέται στο λεπτό στα παιχνίδια και στα καμπαρέ και στου Περδικάκη τον τεκέ. Τη φουμάρει, μαστουριάζει με τη γκόμενά του στον τεκέ κι η Αγγέλω του πατά φωτιές στον αργιλέ. Είναι μάγκας, είναι μερακλής. στο Βοτανικό είν' ο πιο νταής. Τονε τρέμουν όλες οι μαγκιές, μα δεν του καίγεται καρφί που λες. Τη φουμάρει, μαστουριάζει και μπαφιάζει πάντα βερεσέ γιατί πήρε σύνταξη από το Μεντρεσέ*.

-- Εντε λα μαγκέ ντε Βοτανίκ -- Έντε λα μαγκέ ντε Βοτανίκ, αλά πικέ φικέ ξηγιέτ' α λε λεπτίκ. στα ντε μπουζουκέν ντε καμπαρέν, άλα ντε δικό μας ο καρέν. Άιντε λα φουμέντο και μπαφιόρε με τε γκομενέτε ο μπουφέ και η Αγγέλω πατημέντο, φόκο ντ' αργελέ. Έστε μάγκας, έστε μπελαλίκ, λα ντε Βοτανικό ο πιό νταήκ κι έντρε μέντρε κάργα ντε μαγκέν γιατί φτιαξάρε στο μινούτο ντε δουλειέν. Άλα λα φουμέντο και μπαφιέντο με τε γκομενέτε ο μπουφέ και η Αγγέλω πατημέντο, φόκο ντ' αργελέ.

* Μεντρεσέ: Αραβική λέξη. Το Ιεροδιδασκαλείον. Ο τεκές (μοναστήρι) όπου διαμένουν ως μοναχοί και εκπαιδεύονται αυτοί που πάνε για ιερείς (χοτζάδες). Ερείπια Μεντρεσέ υπάρχουν στην Πλάκα, στην πλατεία των "αέρηδων".

Νέες καταχωρίσεις και πληροφορίες θα βρείτε στο «άσματρον».
Εκεί μπορείτε να κάνετε και τα σχόλιά σας.